Özet:
Bilişsel bilim insanları ve evrimsel biyologlardan oluşan bir ekip tarafından yapılan yeni araştırma, şempanzelerin davul vuruşları arasında düzenli boşluk kullanarak ritmik olarak davul çaldığını ortaya koyuyor. Sonuçları, doğu ve batı şempanzelerinin – iki farklı alt tür – ayırt edilebilir ritimlere sahip davul olduğunu gösteriyor. Araştırmacılar, bu bulguların insan müzikalitesinin yapı taşlarının şempanzelerin ve insanların ortak bir atasında ortaya çıktığını öne sürdüğünü söylüyor.

Bilişsel bilim insanları ve evrimsel biyologlardan oluşan bir ekip tarafından yapılan yeni araştırma, şempanzelerin davul vuruşları arasında düzenli boşluk kullanarak ritmik olarak davul çaldığını ortaya koyuyor. 9 Mayıs’ta Cell Press Current Biology dergisinde yayınlanan sonuçları, doğu ve batı şempanzelerinin – iki farklı alt tür – ayırt edilebilir ritimlerle davul olduğunu gösteriyor. Araştırmacılar, bu bulguların insan müzikalitesinin yapı taşlarının şempanzelerin ve insanların ortak bir atasında ortaya çıktığını öne sürdüğünü söylüyor.

Avusturya’nın Viyana Üniversitesi’nden baş yazar Vesta Eleuteri, “Önceki çalışmalarımıza dayanarak, batılı şempanzelerin doğu şempanzelerinden daha hızlı daha fazla vuruş ve davul kullanmasını bekliyorduk” diyor.

“Ancak ritimde bu kadar net farklılıklar görmeyi veya davul ritimlerinin insan müziğiyle bu kadar net benzerlikler paylaştığını görmeyi beklemiyorduk.”

Daha önceki çalışmalar, şempanzelerin toprağın üzerinde büyüyen büyük, geniş kökler olan peyanda köklerinde davul çalarak düşük frekanslı sesler ürettiklerini göstermiştir.

Araştırmacılar, şempanzelerin hem uzun hem de kısa mesafelerde bilgi göndermek için bu vurmalı kalıpları kullanmalarını öne sürüyorlar.

Eleuteri, “Önceki çalışmamız, her şempanzenin kendine özgü davul çalma tarzına sahip olduğunu ve davul çalmanın gruplarındaki diğerlerini nerede oldukları ve ne yaptıkları hakkında güncel tutmaya yardımcı olduğunu gösterdi – yağmur ormanlarını kontrol etmenin bir tür yolu” diyor.

“Bilmediğimiz şey, farklı gruplarda yaşayan şempanzelerin farklı davul tarzlarına sahip olup olmadığı ve davul çalmalarının insan müziğinde olduğu gibi ritmik olup olmadığıydı.”

Öğrenmek için, Eleuteri ve St. Üniversitesi’nden kıdemli yazarlar Catherine Hobaiter de dahil olmak üzere ekibi. Birleşik Krallık’taki Andrews ve Roma’daki Sapienza Üniversitesi’nden Andrea Ravignani, altı popülasyon ve iki alt tür de dahil olmak üzere 11 şempanze topluluğunda 371 davul vuruşunu incelemek için diğer şempanze araştırmacılarıyla işbirliği yaptı.

Davul kalıplarını analiz ettikten sonra, şempanzelerin ritimle davul çaldığını ve vuruşlarının zamanlamasının rastgele olmadığını ve genellikle eşit aralıklı olduğunu buldular.

Doğu ve batı alt türleri de farklı davul desenleri sergiledi; batı şempanzeleri eşit aralıklı vuruşlar kullanırken, doğu şempanzeleri daha sık daha kısa ve daha uzun zaman aralıklarında vuruşlar arasında geçiş yaptı.

Ayrıca batılı şempanzelerin daha hızlı bir tempo kullanarak “davullarını” daha fazla vurduğunu ve davullarını daha önce pantolon-hoot seslendirmelerine entegre ettiğini buldular.

Hobaiter, “Müzik yapmak, insan olmanın ne anlama geldiğinin temel bir parçasıdır – ancak ne kadar süredir müzik yaptığımızı bilmiyoruz” diyor. “Şempanzelerin davullarında insan müzikal ritminin bazı temel özelliklerini paylaştıklarını göstermek, bu beceriyi ne zaman ve nasıl geliştirdiğimizi anlamada gerçekten heyecan verici bir adımdır. Bulgularımız, ritmik davul çalma yeteneğimizin insan olmadan çok önce var olabileceğini gösteriyor.”

Kaynak ve devamına Buradan ulaşabilirsiniz.