Mikroplar, tek hücreli atalarımızın viral DNA’yı kendi genetik kodlarına nasıl karıştırdıklarına ışık tutuyor. Çalışma, tatlı su ortamlarında bulunan tek hücreli bir parazit olan Amoebidium adlı bir mikroba odaklandı. Queen Mary’nin Biyolojik ve Davranış Bilimleri Okulu’nda Kıdemli Öğretim Görevlisi olan Dr. Alex de Mendoza Soler liderliğindeki araştırmacılar, Amoebidium’un genomunu analiz ederek, bilimin bildiği en büyük virüslerden bazıları olan dev virüslerden kaynaklanan şaşırtıcı bir genetik materyal bolluğu buldular.
Bu viral diziler, genellikle genleri susturan kimyasal bir etiket olan yoğun bir şekilde metillendi.
“Bu, Amoebidium’un DNA’sının içinde saklanan Truva atlarını bulmak gibi bir şey,” diye açıklıyor Dr. de Mendoza Soler.
“Bu viral eklemeler potansiyel olarak zararlıdır, ancak Amoebidium onları kimyasal olarak susturarak kontrol altında tutuyor gibi görünüyor.”
Araştırmacılar daha sonra bu fenomenin ne kadar yaygın olabileceğini araştırdılar. Birkaç Amoebidium izolatının genomlarını karşılaştırdılar ve viral içerikte önemli farklılıklar buldular.
Bu, viral entegrasyon ve susturma sürecinin devam ettiğini ve dinamik olduğunu göstermektedir.
Dr. de Mendoza Soler, “Bu bulgular, virüsler ve konakçıları arasındaki ilişkiyi anlamamıza meydan okuyor” diyor.
“Geleneksel olarak, virüsler istilacı olarak görülür, ancak bu çalışma daha karmaşık bir hikaye önermektedir. Viral eklemeler, onlara yeni genler sağlayarak karmaşık organizmaların evriminde rol oynamış olabilir. Ve buna, bu davetsiz misafirlerin DNA’sının kimyasal olarak evcilleştirilmesi izin veriyor.”
Ayrıca, Amoebidium’daki bulgular, kendi genomlarımızın virüslerle nasıl etkileşime girdiğine dair ilgi çekici paralellikler sunuyor. Amoebidium’a benzer şekilde, insanlar ve diğer memeliler, DNA’larına entegre edilmiş Endojen Retrovirüsler adı verilen eski virüs kalıntılarına sahiptir. Bu kalıntıların daha önce aktif olmayan “çöp DNA” olduğu düşünülürken, bazıları şimdi faydalı olabilir. Bununla birlikte, Amoebidium’da bulunan dev virüslerin aksine, Endojen Retrovirüsler çok daha küçüktür ve insan genomu önemli ölçüde daha büyüktür. Gelecekteki araştırmalar, virüsler ve karmaşık yaşam formları arasındaki karmaşık etkileşimi anlamak için bu benzerlikleri ve farklılıkları keşfedebilir.
Antik mikroplar, karmaşık yaşamın nasıl evrimleştiğine dair ipuçları sunuyor | Bilim Günlüğü (sciencedaily.com): Eski mikroplar, karmaşık yaşamın nasıl evrimleştiğine dair ipuçları sunuyor.