Her zamankinden daha hızlı değişen bir iklime yanıt vermek zorunda kalan türlerin adaptasyonlarının buna ayak uydurup uyduramayacağı henüz belirsizliğini koruyor.
AMiya Warrington ve meslektaşlarının Cape yer sincaplarını ( Xerus inauris ) incelediği Güney Afrika doğa koruma alanında , günlük maksimum sıcaklık sadece 18 yılda yaklaşık 2,5 °C arttı. Manitoba Üniversitesi’nde koruma ekolojisti olan Warrington, hayvanların bölgenin boğucu sıcağına dayanmak için bir dizi taktik geliştirdiğini söylüyor. Örneğin, splooting adı verilen bir pozda yere uzanmak, hayvanların daha az tüylü alt kısımlarından ısıyı atmalarına yardımcı oluyor. Sincaplar ayrıca, küçük şemsiyeler gibi başlarının üzerine kıvırdıkları gür kuyruklarının altında gölgeli dinlenme yerleri buluyorlar. Gerçekten sıcak olduğunda, fosil memeliler serinlemek için yuvalarına çekiliyorlar. Ancak Warrington, serinlemek için tüm bu seçeneklere rağmen, bu kadar hızlı bir iklim değişikliği nedeniyle “yine de toleranslarının sınırlarında olabilecekleri” konusunda uyarıyor.
Warrington, bu yoğun baskının vücutlarının şekil değiştirmeye başlamasının nedeni olabileceğini söylüyor. Yaklaşık yirmi yıllık bir süre zarfında sincapların zaten inanılmaz derecede büyük olan ve ısıyı dağıtmaya yardımcı olabilecek arka ayaklarının vücut boyutlarına göre yaklaşık %11 oranında büyüdüğünü buldu. Bu arada, omurga uzunlukları yaklaşık %6 oranında kısaldı.
Ve Cape yer sincabı iklim değişikliğine yanıt olarak şekil değiştiren tek hayvan değil . Bilim insanları birçok türün vücudunun nispeten kısa bir zaman diliminde ince değişiklikler geçirdiğine dair daha fazla kanıt topladıkça, adaptasyonlarının artan sıcaklıkların önünde kalıp kalamayacağı ve bir kırılma noktasına ne kadar yakın olabilecekleri belirsizliğini koruyor.
Küçük bedenler, büyük uzuvlar
1800’lerin sonlarında, iki biyolog, endotermlerin vücutlarının sıcaklığa bağlı olarak enlemlere göre değiştiğine dair ayrı ama ilişkili hipotezler öne sürdü . Bergmann kuralı, daha sıcak tropiklere yakın yaşayan hayvanların daha küçük vücutlar geliştirme eğiliminde olduğunu öne sürerken, Allen kuralı, uzantıların aynı mekansal eğim boyunca daha büyük hale geldiğini öngörür. Her iki durumda da, iki biyolog (kuralların adını aldığı kişiler) ısıyı dağıtmak için termal adaptasyonların bu eğilimleri yönettiğini öne sürdü.
Bir bilim insanı , Kuş Popülasyonları Enstitüsü tarafından yürütülen devam eden izleme çalışmalarının bir parçası olarak bir çivit ispinozunu ( Passerina cyanea ) bantlama ve morfolojik ölçümler için hazırlıyor. GRAHAM MONTGOMERY
Michigan State Üniversitesi’nde kantitatif ekolojist olan Casey Youngflesh , “Daha küçük bir birey olduğunuzda, hacim oranına göre daha büyük bir yüzey alanınız olur ve bu da ısıyı daha kolay dağıtmanızı sağlar” diyor. Bergmann kuralı enlemdeki değişiklikleri dikkate alırken, Youngflesh, iklim değişikliğinin Kuzey Amerika’daki bölgelerde daha sıcak hava koşullarına yol açmasıyla kuşların vücut boyutlarının zamansal olarak küçülüp küçülmediğini belirlemeye çalıştı.
105 kuş türünün tüm menzillerine bakan o ve meslektaşları, Kuş Popülasyonları Enstitüsü tarafından derlenen kuş halkalama verilerini taradılar ve üç on yılda 80 türde önemli vücut kütlesi azalmaları buldular . Analiz 250.000’den fazla kuşu içeriyordu ve tüm türler arasında ortalama kütle azalmasının yaklaşık %0,6 olduğunu, ağaç kırlangıçlarının ( Tachycineta bicolor ) yaklaşık %2,8 ile en büyük düşüşü kaydettiğini buldu.
Mutlak sayılar küçük görünse de Youngflesh, evrimsel değişimlerin çoğunun jeolojik zaman ölçeklerine yayıldığını belirtiyor. “Bunun yalnızca 30 yıllık bir dönem olduğunu hatırlamamız gerektiğini düşünüyorum,” diyor. “Ve bu tür değişimleri bu kadar hızlı bir zaman ölçeğinde görmek biraz şok edici.”
Youngflesh’in araştırmasında yer almayan bir ornitolog ve evrimsel biyolog olan Phred Benham da aynı fikirde. “[Onların] projesinin ölçeği muazzam,” diyor ve bu kadar kısa bir süre içinde bu kadar çok türdeki bu değişimi kaydetmenin “gerçekten tüm bu kuşları etkileyen küresel bir şey olduğunu ve mantıklı olanın iklim değişikliği olduğunu” da ekliyor.
“ İklim Değişikliğinin Gelecekteki Mağdurlarının Belirlenmesi ” bölümüne bakın
Youngflesh’in çalışması ayrıca, mutlak kuş kanat uzunluklarının zamanla aynı kalma eğiliminde olmasına rağmen, kuşların küçülen vücutlarına kıyasla nispeten daha uzun hale geldiğini buldu. Ancak Youngflesh, bu artan “kanatlılığın” Allen’ın kuralının önerebileceği gibi ısı dağılımıyla daha az ve mevsimsel göçlerle daha çok ilgisi olduğunu varsayıyor. “Popülasyonlar daha uzağa göç etme eğiliminde olduğunda, daha uzun kanatlara sahip olma eğilimindedirler” diyor ve bu bulgunun kuşların mevsimsel olarak uzun mesafeler uçma yeteneklerini koruma ihtiyacını yansıtabileceğini ekliyor.
Öte yandan, gagaların sıcaklığa bağlı olarak değiştiği görülüyor, diyor daha önce bu olguyu inceleyen Benham. “Daha büyük bir yüzey alanına sahip olmak [kuş gagalarının] daha fazla ısıyı pasif olarak, ek metabolik maliyetler olmadan ve ayrıca buharlaştırıcı soğutmaya güvenmeden dağıtmasına olanak tanır,” diyor ve bunun suyu korumalarına yardımcı olduğunu ekliyor.
Afrika yer sincapları (Xerus inauris ), çeşitli yollarla kendilerini sıcaktan korurlar; bunlardan biri de yere düz bir şekilde uzanarak alt taraflarından ısıyı atmaktır. JANE SU ADAMI
Kaynak ve yazının devamını okumak için tıklayınız: https://www.the-scientist.com/animals-are-shape-shifting-in-response-to-a-warming-world-70869